Bir Adam Vardı

Bir adam vardı. İş adamıydı. Risk almayı sevmezdi. Rahatlık bölgesini terkedince savunmasız yavru bir kediye dönerdi. Bu adamın yapacağı her şey belliydi. Her şeyi programlıydı. Her adımı düşünerek atardı. Yemek yediği lokanta, yediği yemekler belliydi. Yeni tatları denemekten çekindiği gibi yeniliğe de kapalıydı. 
Bu adam bir gün yurtdışı seyahatine çıktı. Toplantılar çok yoğundu. Derken karnı acıktı. Uzun bir arayıştan sonra güvenebileceği bir restoran buldu. Restorana girdi, siparişini verdi. Lavabonun yerini sordu. Lavaboya girdi. Lavabonun kapısı bildiğimiz kapılardan değildi. Kapı sürgülüydü, yani sağa doğru sürüklenerek kapanıyordu. Adam kapıyı sürükledi, lavaboya girdi. Kapıyı kapattı. Lavabodayken bile çok düşünceliydi. Yemeğin lezzetini, toplantının öğleden sonraki kısmını düşünüyordu. Ellerini yıkadı. Kapıyı tutup açmaya çalıştı. Kendine doğru çekti ama açılmadı, dışarı doğru itti ama açılmadı. Kapı ya dışarı ya da içeri açılmalıydı. Kapı açılmadı, adam içeride mahsur kaldı. Birilerinin gelmesini bekledi. Birileri geldi, kapıyı sola doğru sürükleyerek açtı. Kapı kilitli değildi... 

Bu işin sorumlusu beynimiz. Beynimiz kestirme iş yapmayı sever. Aslında tembelliğe meyillidir. Bir şeyleri yapmayı öğrendikten sonra otomatik pilota bağlar. Kapı ya içeri ya dışarı açılır genellemesini kaydeden beyin yeni kapı formatına alışmak için biraz zamana ihtiyaç duyar. 

Bunu alt etmenin yolu yeni şeyler denemekten geçer. Diş fırçalarken bile bir gün sol diğer gün sağ elinizi kullanın. İşe giderken farklı güzergahlar deneyin. Bazen sol elle yazmayı deneyin (tabi solak iseniz sağ elle). Beyni rahat bırakmayın, hep yeni nöral bağlantılar kursun. Kim bilir belki bu şekilde dilini bilmediğiniz bir ülkede bir restorantın sürgülü kapısının arkasında mahsur kalmaktan kurtulmuş olursunuz.

Kaliteli düşünün, kaliteli hissedin, kaliteli yaşayın ve marka olun.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Küresel Açlık ve Yoksulluk

Resim
“Dünyayı besleme ve yenilenemez kaynakları koruma yeteneği elimizin altındadır” Miguel Altier Bundan on bin yıl önceydi. Avcı-toplayıcı bir kadın vahşi doğada uzun bir gezinti sonrası sepetinde biriktirmiş olduğu tohumları eve götürmenin sevinciyle yürüyordu. Birden ayağı bir taşa çarptı, sendeledi ve elindeki tohumlar yerlere saçıldı.
Devamı

Sesler

‘Eğer içinizde “Ben ressam değilim” diyen bir ses duyarsanız, o zaman kesinlikle resim yapın.... Ve o ses susacaktır.’ Vincent Van Gogh Görünen o ki ünlü ressamın zamanında da kafamızdaki seslerin haddi hesabı yoktu. Bu sesler biz küçükken bize öğretiliyor. Biz büyüdükçe sesler kişiliğimizin ayrılmaz bir parçası haline geliyor. Bize öğretilen bu başarısızlığı hiç sorgulamadan kabul ediyoruz. Tüm bireylere sirayet eden bu duygu toplumların da yegane zayıflığı haline geliyor. Bireysel olarak sese aşina olup başarı duygusunu unuturken toplum olarak ta başka toplumların bizi kurban etmelerine tanık oluyoruz. Eğer bir insanın başarısız olmasını istiyorsanız ona bu zayıflatıcı seslerden düşük dozda verin, o kadar düşük dozda verin ki farkına bile varmasın. Bu, onun kısır bir daire içinde ömrü boyunca kan ter içinde koşmasına yetecektir.
Devamı

Geviş Getirme

Yazının başlığından hareketle hayvanların beslenmesine dair bir şey anlatacağımı düşünmeyin. Çünkü sadece hayvanlar geviş getirmez. Beynimiz de geviş getirir. Başınızdan bir olay geçtiğini varsayalım. Üstelik bu olay sizde bir iz bıraksın. Olayın üzerinden zaman geçmiş olmasına ve aslında etkisi tamamen ortadan kalkmış olmasına rağmen beyin olayı tekrar tekrar yaşamaya yani geviş getirmeye başlar.
Devamı